Sınırlar

Danışanlarıma hep verdiğim bir örnek vardır; sınırlar uçurumun kenarındaki çitler gibidir, uçurumu görürsün ama güvende olduğunu bilirsin. Çit yoksa (sınır yoksa) korkarsın, güvende hissetmezsin. Çocukların en çok da güvende hissetmeleri için sınırlara ihtiyaçları vardır.

Peki ne demek bu sınır? Her şeye hayır demek mi? Deneyimlere izin vermemek mi? İkisi de değil. Deneyimlere o anın imkanları (mekan, saat, diğer insanları da gözeterek), sizin hazır oluş durumunuz ve çocuğun gelişimiyle destek olmaktır. Her an her şeyi hiç birimizin yapamadığı bir dünyada yaşıyoruz. Çocuklar bunun bilincinde daha olmayabilirler. Zamanla sizin onlara tuttuğunuz alan ile, anlayış ile, duygularını anlamanız, empati yapmanız ile sınırlar zamanla oturmaya başlayacaktır. Zorlanılan durumlarda karşılanmayan ihtiyaçlar söz konusu olabilir ve gözlenmelidir. Ebeveynlik en çok da gözlemleme becerisidir bence. Çocuğun ihtiyaçlarını, duygularını ve isteklerini gözlemlemek “iyi” bir ebeveyn olma yolunun en büyük basamağıdır. ✨

Unutmayın, mükemmel ebeveynlik yoktur, hatalarla ve deneyimlerle öğrenen ebeveyn vardır. 👨‍👩‍👧‍👦